„Kołysząca się na falach” Wyspa Księcia Edwarda to niewielki skrawek kanadyjskiego lądu o powierzchni ponad 5500 km2. Niech nie zmyli Cię jednak jej mała powierzchnia, ponieważ wyspa ma wiele do zaoferowania zarówno dla swoich mieszkańców, jak i turystów. Znakiem rozpoznawczym nazywanej przez miejscowych PEI są czerwone klify oraz bezludne, piaszczyste plaże. Aby je podziwiać, będąc zmotoryzowanym dotrzesz do linii brzegowej z każdego punktu nawet w kilkanaście minut. Kiedy jednak ruszysz w głąb lądu, poczujesz niepowtarzalny, wyspiarski klimat. Sielską harmonię tworzą tutaj pasterskie krajobrazy, zabytkowe obiekty i zielone wzgórza. Nic więc dziwnego, że Wyspa Księcia Edwarda w „castingach” na najpiękniejsze nadmorskie kierunki zajmuje nieustannie czołowe miejsca.
Bohaterką tej prowincjonalnej krainy została rudowłosa sierota – Ania Shirley. Za sprawą urodzonej na wyspie L.M. Montgomery, ta fikcyjna postać opanowała przemysł pamiątkarski. Wielu turystów przybywa na Wyspę Księcia Edwarda, aby zwiedzić urokliwą wyspę, podążając tropem autorki cyklu dwunastu powieści o życiu Ani. Obowiązkowym punktem wycieczki śladami „Ani z Zielonego Wzgórza” jest farma kuzynostwa L.M. Montgomery w Cavendish. Muzeum wystylizowane na dom z Avonlea, w którym przyszło dorastać bohaterce książki, to część Parku Narodowego Wyspy Księcia Edwarda. Wizyta w Cavendish stanowi zatem doskonałą okazję do spaceru krajoznawczego wzdłuż północnego wybrzeża, gdzie na terenie mokradeł, plaż i wydm kryją się gniazda różnych gatunków ptaków, m.in. żurawi, jastrzębi, kaczek oraz zagrożonych wyginięciem siewek.
Będąc na wyspie, nie sposób pominąć stolicę prowincji – Charlottetown, i to z dwóch powodów. Po pierwsze, miasto zapisało się w historii Kanady jako miejsce, w którym zadecydowano o powstaniu państwa. Po drugie, przyciąga różnobarwnością – tak architektoniczną, jak „inspiracjami” na talerzu. Bogata oferta restauracyjna zmienia się w zależności od pory roku, poza pyszną kawą i piwem rzemieślniczym!